فيگارو، فرانسه
مه ۲۰۰۱
نويسنده: امانوئل فرويس
سفر قندهار مخملباف
برعليه وحشت افغان ها
همه مى دانندكه محسن مخملباف، انسانى است پر مهر و عاطفه، ولى اين بار او در فيلم"سفر قندهار" خود را خشمگين مى نمايد۰ اين كارگردان ايرانى كه مدت ها بود با ساختن فيلم هايى چون "نوبت عاشقى" در سال ۱۹۹۰" از حوزه سياست دور شده و در محيطى شاعرانه، عواطف و زندگى هنرى خود را بيان مى كرد با فيلم "سفر قندهار" به محيطى جنگزده رفته است تا هراسى كه بر زندگى جامعه افغان حاكم است به تصوير بكشد۰
"سفر قندهار" حكايت دخترى روزنامه نگار است كه براى نجات خواهر نااميد خويش به افغانستان باز مى گردد۰ خواهرى كه پاهاى خود را در هنگام كودكى به خاطر اصابت با مين ازدست داده و هم اكنون مى خواهد كه به زندگى خود پايان دهد۰
"سفر قندهار" را بايد همچون آواز نااميدى و ياس و مانند فريادى دلخراش و جانسوز و چون شعرى برخاسته از شرق بيان نمود. اين فيلم داراي تصاويرى است كه هرگز ما را ترك نخواهند كرد. درخشش برقع ها كه زنان را در خود چون زندانى پيچيده است و يا فرود آمدن پاهاى مصنوعى براى آدميانى بى پا، همچون مائده آسمانى كه بر قوم اسراييل فرود آمد۰
هنگامى كه محسن مخملباف از آنچه با چشم خود از رنج افغان ها در سرزمين افغانستان ديده است سخن مى گويد، چشمانش پر از اشك مى شود۰
