نقد و بررسی: تقابل سنت و مدرنيته

 
روزنامه لست ريپوليكن
 ۷ فوريه ۲۰۰۱
 
روزی كه زن شدم
تصويری نزديك از مرضيه مشكينی
 
   او با قطار آخرين نفرى بود كه رسيد، اما فيلمش ”روزى كه زن شدم“ در روز افتتاحيه مورد نمايش قرار گرفت.
   مرضيه مشكينى ۳۱ ساله، يكى از با استعدادترين شاگردان مدرسه معروف آموزش سينماى مخملباف در تهران است. وى دستيار كارگردان فيلم ”تخته سياه“ است كه در جشنواره كن جايزه برد. اين زن جوان كارگردان، در جشنواره وزول تأكيد كرد: ”هنوز هم در اين مدرسه، در حال تحصيل هستم، اگرچه اين فيلم در واقع مى تواند پايان نامه تحصيلاتم قلمداد شود.“
   مرضيه مشكينى يكى از ده زن سينماگر ايرانى در ميان پانصد سينماگر مرد در ايران است. او درگير تلاشى سخت، براى شناساندن زن ايرانى هنرمند است و بدين منظور بايد حتى دو برابر مردها كار كند و از خود انگيزه بالايى نشان دهد. انگيزه اى كه بر روى پرده بزرگ سينما نمايان باشد.
   او مى گويد: ”زن ها اكثراً در سينما در نقشهايى براى جذابيت جنسى به كار گرفته مى شوند، ولى من به دنبال اين هستم كه موقعيت اجتماعى زن را نشان بدهم.“
   در فيلم مرضيه مشكينى، سه نسل از زنان در كنار يكديگر قرار دارند. كارگردان از زنانى حرف مى زند كه زندانى اند، فقط براى اين كه محبوب كسى هستند. زنانى كه بايد احساسات خود را زير پا بگذارند تا بتوانند استقلال فردى خود و جايگاه اجتماعى فعالى را بدست آورند.