روزی كه زن شدم در جشنواره تسالونيكی
روزنامه بوستون فونيكس، يونان
اول دسامبر ۲۰۰۰
مرضيه مشكينى، همسر محسن مخملباف، فيلمساز ايرانى، همان كارى را آغاز كرد كه بقيه اهل خانواده مخملباف انجام داده بودند: ساختن فيلم.
وى اين حرفه را در مدرسه فيلم غيررسمى اى كه در خانه خود بر پا شده بود، فرا گرفت. وى به عنوان دستيار كارگردان، در فيلمهاى شوهرش (سكوت و در) و فيلمهاى سميرا مخملباف (سيب و تخته سياه) كارآموزى كرد. بعد خودش مشغول كار شد و فيلم سينمايى سه اپيزودى تحسين برانگيز "روزى كه زن شدم" را كارگردانى كرد.
مرضيه مشكينى مى گويد: فيلم من هنوز در ايران نمايش داده نشده، براى همين نمى توانم راجع به عكس العمل جامعه ايران صحبت كنم."روزى كه زن شدم" در جشنواره فيلم تسالونيكى كه هفته پيش در ساحل يونان برگزار شد، در بخش مسابقه نمايش داده شد. وى اميدوار است كه ايرانيان به فيلمى كه بيانگر انتقادى واضح از اوضاع زنان كشورش مى باشد، جواب مثبت بدهند.
مدرسه پايه گذارى شده در خانه مخملباف، يك كلاس خانوادگى و دوستانه ده نفره، شامل دروس تئورى و عملى هنر و سينماست. اين فيلم به عنوان پايان نامه كلاس هاى مرضيه مشكينى بوده است. دوچرخه سوارى موضوع اصلى يكى از داستانهاى "روزى كه زن شدم" است، يك مسابقه دوچرخه سوارى در كنار ساحل كه زنان ايرانى همگى در زير چادرهايشان ركاب مى زنند. همسر و برادران سنتى يكى از زنهايى كه به علت رفتن زن به سوى آزادى زنان، آن را اهانتى به خود مى ديدند، سوار بر اسب او را تعقيب مى كنند و منصوبين مرد، زن را محاصره مى كنند و دوچرخه را از وى مى گيرند.
مشكينى تأكيد كرد: "شايد زن قصه دوم، دوچرخه اش را از دست داده باشد، ولى هرگز به آن روش زندگى باز نخواهد گشت."
نقد و بررسی: روزی كه زن شدم در جشنواره تسالونيكی
