نقد و بررسی: پايان بازی های كودكانه

 
روزنامه گازه تينو، ايتاليا
سوم سپتامبر ۲۰۰۰
فیلم روزی که زن شدم
پايان بازی های كودكانه
 
   
   اين فيلم به نظر يك معجزه مى آيد. فيلمى كه موضوعش زنانه است و كارگردان آن هم يك زن است. فيلمى كه تا ديروز ساختن آن به نظر غير ممكن مى آمد. كارگردان اين فيلم، موقعيت زنان را در يك جامعه سنتى به تصوير در آورده و جنبه هاى مختلف زندگى زنان را با ظرافت و وسواسى فوق العاده به نمايش گذاشته است و خيلى حيرت انگيز است اگر بدانيم اين فيلم پايان نامه كار او از مدرسه فيلم مخملباف است.
   فيلم سه دوره مختلف از زندگى سه نسل از زن ايرانى را نشان مى دهد.
   در قصه اول، با بيانى صريح و شاعرانه به بلوغ يك دختر در جامعه سنتى مى پردازد. يعنى زمانى كه يك دختر كوچك از نظر ديگران زن تلقى مى شود.
   قصه دوم، درباره مشكلات زن جوانى است كه در ميان جماعتى از زنان دوچرخه سوار با لباس پوشيده به دوچرخه سوارى مشغول است و به همين بهانه توسط شوهرش تهديد به طلاق مى شود. زن مقاومت مى كند اما از پى شوهرش، آرام آرام فاميل، بعد اهل قبيله سوار بر اسب مى آيند تا او را راضى كنند كه از دوچرخه پياده شود و به زندگى سنتى اش برگردد. شوهر او نگران آبروى خود و سنتهاست و هيچ دركى از موقعيت زنان و دشواريهاى اين موقعيت ندارد. در پايان زن مجبور مى شود از دوچرخه پياده شود، هر چند كه حركت زنان دوچرخه سوار ديگر هنوز ادامه مى يابد.
   قصه سوم سورئال ترين قصه فيلم است كه نشان مى دهد عليرغم حفظ همه سنتها، جامعه ايران رو به يك جامعه مدرن (هرچند مصرفى) در حركت است. اين قصه پرداختى فلينى وار دارد.