خلاصه داستان:
در ٧٤ سالگی خیلی ها خودشون رو بازنشسته می كنند و یا می رن خونه سالمندان. اما كیم دانگ هو انتخاب كرده كه تا زنده است مثل یك جوان پر از انرژی زندگی كنه و كارهای نو و متفاوت انجام بده.
او هر روز صبح ساعت ٤ از خواب بلند می شه. یك ساعت ورزش می كنه و یك ساعت اخبار رو چک می كنه و به ایمیل هاش پاسخ می ده. بعد هر روز با اتوبوس سركار می ره. محل كار فعلی اش دانشگاه سینمایی ای است كه چند سال است خودش راه انداخته.
كیم همون آدمی است كه در ٦٠ سالگی اش بزرگترین جشنواره آسیایی رو راه انداخته. او كسی است كه در سن ٧٤ سالگی اش تازه شروع كرده به فیلم سازی.
او در هر ماه فقط موقع ناهار و شام ٦٠ تا ملاقات می كنه كه یكی اش دیدن رفقای پنجاه و پنج سال پیش دوران سربازیشه. كیم با این كه خیلی محترم و ساكته اگه قرار بشه با جولیت بینوش برقصه، جوون های ١٥ ساله ازش كم می آرند.
قبلا می پرسیدیم چه جوری می شه طولانی تر عمر كرد. اما حالا كه عمرها طولانی تر شده، سوال مون اینه كه با این عمر طولانی چطوری كنار بیایم. آیا می شه هم طولانی عمر كرد و هم خونه نشین و افسرده نشد و سر از آسایشگاه سالمندان درنیاورد.
كیم دانگ هو مرد كره ای در فیلم لبخند بی پایان به ما نشون می ده كه چطور می شه هم از زندگی لذت برد و هم برای جامعه مفید بود، حتی اگر ٧٤ سالت باشه.
وقتی مادرم این فیلم را دید گفت: " برنامه روزانه سن آدم رو تعریف می كنه، نه این كه سن آدم برنامه روزانه رو."
نام فیلم: لبخند بی پایان
کارگردان: محسن مخملباف
با حضور:
کیم دانگ هو
کیم جی سئوک
کیم کی دوک
پیتر ون بورن
راجر گارسیا
کریستین ژان
تومی یاما کاتسو
کانگ سو یان
یه جی ون
آن سان کی
جولیت بینوش
فیلمبردار: میثم مخملباف
تدوین: مرضیه مشکینی
تهیه کننده: حنا مخملباف
تهیه شده در: خانه فیلم مخملباف
۵۲ دقیقه، رنگی، کره جنوبی، ۲۰۱۳
پخش بین الملل: خانه فیلم مخملباف
۱. جشنواره بین المللی فیلم پوسان، كره جنوبی، اکتبر ۲۰۱۳
۲. جشنواره بین المللی فیلم بیروت، لبنان، اکتبر ۲۰۱۳
۳. جشنواره فیلم های کره ای لندن، انگلستان، نوامبر ۲۰۱۳
۴. جشنواره بین المللی فیلم توکیو فیلمکس، ژاپن، نوامبر ۲۰۱۳
