سکس و فلسفه

این چهار زن در عین حال برای من یک زن هستند در چهار مرحله مختلف از تکامل مفهوم عشق در زندگی تجربی زنانه: " دوره معصومیت عاشقانه " " دوره انتقام های عاشقانه " " دوره غرقه شدن در سکس و فراموشی عشق " و " دوران پختگی غمگنانه و بازآفرینی عشق ". مرد اما در هر یک از زنها مراحل مختلف پختگی یک زن را نمی بیند. او در هر یک از زنها عشق را می جوید و تنهایی را می یابد. او تعدد عشق های خود را دلیلی بر جهان پر از عشق نمی داند او فریاد می کند که جهان معاصر فاقد توانایی آفرینش عشق های مطلقی چون رومئو و ژولیت و لیلی و مجنون است. او عشق را چون هر پدیده ای معلول شرایط خود می داند. و از این رو آن چه را تولدش به شرایط وابسته است میرا و گذرا می داند. او احساس می کند: در کره زمین عشقی موجود نیست این تنها شرایط عاشقانه است که ما را دچار توهم می کند. از طرفی برای من " سکس و فلسفه " و " نوبت عاشقی " یک دوگانه سینمایی اند. این دو فیلم همدیگر را تکمیل می کنند، بی آن که یکدیگر را تکرار کنند و جالب این که هر دو از عشق و نسبیت حرف می زنند، هر دو در خارج از ایران ساخته شده اند. ( نو بت عاشقی در کشور ترکیه و سکس و فلسفه در کشور تاجیکستان ) و نمایش هر دو فیلم در ایران ممنوع است.

 
نگاه چنگیز آیتم ماتوف:
فیلم های عاشقانه امروزی، موضوع عشق را در بوسه بازی ها و در آغوش گیری ها بی ارزش کرده اند، فیلم سکس و فلسفه مخملباف اما یک فیلم سکسی نیست. این فیلم پر از فلسفه است و برگرداندن عشق به ارزش اصلی خود. سکس و فلسفه فیلمی است مدرن که بیننده را به اندیشیدن دوباره به مفهوم عشق وا میدارد. من به شخصه دلم می خواهد یک کپی از این فیلم را برای دوباره دیدن و دوباره دیدن در خانه داشته باشم. و چه خوب است نه تنها فقط تماشاچیان سینما که هنرمندان نیز این فیلم را ببینند و از محتوا و سبک آن بیاموزند. نکته جالب دیگر خود خانواده مخملباف است به عنوان یک خانواده یونیک در سینمای جهان. تاکنون من خانواده هایی را که همگی در عالم تئاتر یا موسیقی درخشیده باشند سراغ داشته ام ولی در سینما من شخصاًَ با چنین پدیده ای که همه اعضای یک خانواده در سینمای بین المللی درخشیده باشند و آثار مهمی خلق کرده باشند برخورد نکرده ام.